رزماری گیاهی بسیار مقاوم است. خشکی و دمای بالا را به خوبی تحمل می کند. این گیاه را در مناطقی که دما بین 9 تا 28 درجه سانتیگراد باشد، می توان کشت کرد. دمای 10- درجه سانتیگراد به مدت طولانی برای این گیاه قابل تحمل نبوده و گیاه خشک می شود.
نیاز آبی این گیاه کم است (خشکی دوست می باشد) و با توجه به شرایط اقلیمی محل رویش به 30 تا 270 میلیمتر آبیاری در طول سال نیاز دارد.
خاک های سبک و غنی از ترکیب های کلسیم برای کشت رزماری مناسب است.
رزماری را با هر گیاهی می توان به تناوب کشت کرد. لیکن بهتر است با آن دسته از گیاهانی به تناوب کشت شود که از گسترش علف های هرز چندساله جلوگیری نمایند.
رزماری چهار تا پنج سال در یک زمین باقی می ماند. از اینرو باید نیازهای غذایی آن در این مدت تأمین گردد. افزودن کودهای حیوانی به زمینی که این گیاه در آن کشت می شود توصیه شده و در افزایش عملکرد محصول مؤثر است.
درصورتی که خاک از نظر عناصر غذایی مورد نیاز گیاه ضعیف باشد، افزودن 80 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس و 20 تا 25 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر در فصل پاییز (قبل از کشت) و همچنین مقدار 20 تا 30 کیلوگرم در هکتار ازت در فصل بهار (به صورت سرک) نتایج بسیار مطلوبی در افزایش عملکرد کمی و کیفی محصول خواهد داشت.
اضافه کردن بیش از حد ازت، سبب کاهش مقاومت گیاهان به سرما شده و مناسب نمی باشد.
هیچ نظری یافت نشد